Sole regente lora

Sole regente lora
poli per altiora,
quedam satis decora
virguncula
sub ulmo patula                          5
consederat, nam dederat
arbor umbracula.
Quam solam ut attendi
sub arbore, descendi
et Veneris ostendi                      10
mox iacula,
dum noto singula,
cesariem et faciem,
pectus et oscula.

«Quid -inquam- absque pari         15
placet hic spaciari,
Dyones apta lari
puellula?
Nos nulla vincula,
si patenis, a Veneris                     20
disiungent copula».
Virgo decenter satis
subintulit illatis:
«hec, precor, obmittatis
ridicula;                                       25
sum adhuc parvula,
non nubilis nec habilis
ad hec opuscula.

Hora meridiana
transit, vide Tytana.                     30
Mater est inhumana.
iam pabula
spernit ovicula.
Regrediar, ne feriar
materna virgula».                          35

«Signa, puella, poli
considerare noli.
Restant immensa soli
curricula;
placebit morula,                          40
ni temere vis spernere
mea munuscula».

«Muneribus oblatis
me flecti ne credatis,
non frangam castitatis                  45
repagula.
Non hec me fistula
decipiet nec exiet
a nobis fabula».

Quam mire simulantem                 50
ovesque congregantem
pressi nil reluctantem
sub pennula, flores et herbula
* * * * * * * * * * * * * * * * *
prebent cubicula.                          55

---

Declinante frigore

Declinante frigore,
picto terre corpore
tellus sibi credita
multo reddit fenore.
Eo surgens tempore                     5
nocte iam emerita
resedi sub arbore.

Desub ulmo patula
manat unda garrula,
ver ministrat gramine                   10
fontibus umbracula,
qui per loca singula
profluunt aspergine
virgultorum pendula.

Dum concentus avium                 15
et susurri fontium
garriente rivulo
per convexa montium
removerent tedium,
vidi sinu patulo                          20
venire Glycerium.

Clamis multiphario
nitens artificio
dependebat vertice
cotulata vario.                          25
Vestis erat Tyrio
colorata murice
opere plumario.

Frons illius adzima,
labia tenerrima.                          30
«Ades -inquam- omnium
michi dilectissima,
cor meum et anima,
cuius forme lilium
mea pascit intima.                      35

In te semper oscito,
vix ardorem domito;
a me quicquid agitur,
lego sive scriptito,
crucior et merito,                      40
ni frui conceditur,
quod constanter optito».

Ad hec ulla frangitur,
humi sedit igitur.
Et sub fronde tenera,                  45
dum vix moram patitur,
subici compellitur.
sed quis nescit cetera?
Predicatus vincitur.