JOSEPHUS ADDISON
D. D. HANNES, INSIGNISSIMUM MEDICUM ET POETAM
- O qui canoro blandius Orpheo
- Vocale ducis carmen, et exitu
- Feliciore luctuosis
- Saepe animam revocas ab umbris,
- Jam seu solutos in numerum pedes
- Cogis, vel aegrum et vix animae tenax
- Corpus tueris, seu cadaver
- Luminibus penetras acutis;
- Opus relinquens eripe te morae,
- 10
- Frontemque curis solicitam explica,
- Scyphumque jucundus require
- Purpureo gravidum Lyaeo.
- Nunc plena magni pocula postules
- Memor Wilhelmi, nunc moveat sitim
- Minister ingens, imperique
- Praesidium haud leve, Montacutus.
- Omitte tandem triste negotium
- Gravesque curas, heu nimium pius!
- Nec caeteros cautus mederi
- 20
- Ipse tuam minuas salutem.
- Frustra cruorem pulsibus incitis
- Ebullientem pollice comprimis,
- Attentus explorare venam
- Quae febris exagitet tumentem:
- Frustra liquores quot chymica expedit
- Fornax, et error sanguinis, et vigor
- Innatus herbis te fatigant:
- Serius aut citius sepulchro
- Debemur omnes, vitaque deseret
- 30
- Expulsa morbis corpus inhospitum,
- Lentumque deflebunt nepotes
- (Relliquias animae) cadaver.
- Manes videbis tu quoque fabulas,
- Quos pauciores fecerit ars tua;
- Suumque victorem vicissim
- Subjiciet Libitina victrix.
- Decurrit illi vita beatior
- Quicunque lucem non nimis anxius
- Reddit molestam, urgetve curas
- 40
- Sponte sua satis ingruentes;
- Et quem dierum lene fluentium
- Delectat ordo, vitaque mutuis
- Felix amicis, gaudiisque
- Innocuis bene temperata.